با زیباترین پارک ملی خوزستان آشنا شوید

آبادان خبر _ جاذبه‌های گردشگری خوزستان را اینجا بشناسید.

در شمال استان خوزستان و حوالی شهر میانرود از توابع شهرستان دزفول، پارکی بزرگ و زیبا وجود دارد. این پارک در فهرست مناطق حفاظت شده ایران قرار گرفته است.

پارکی که از آن صحبت می‌کنیم با نام پارک ملی دز شناخته می‌شود. در این پارک تا چشم کار می‌کند تالاب‌های زیبا، رودخانه‌های خروشان و منظره‌های بکر مشاهده می‌شود. پارک ملی دز ویژگی‌های گردشگری بی‌شماری دارد.

به لطف تالاب‌های این پارک، پرنده‌های زیبایی از گوشه‌وکنار ایران به آن می‌آیند. این شرایط باعث شده تا پارک ملی دز در بین دیگر جاهای دیدنی اطراف اهواز به منطقه‌ای جذاب برای پرنده‌دوست‌ها تبدیل شود.

اگر از تماشای حیات‌وحش لذت می‌برید، پارک ملی دز را در سفر خود به خوزستان فراموش نکنید. پارک ملی دز ۹۶ کیلومتر از دزفول دروتر است و برای رسیدن به آن باید چیزی حدود یک ساعت و نیم رانندگی کنید.

زیباترین پارک ملی خوزستان

پارکهای ملی دز و کرخه هر دو در نزدیکی شهر باستانی شوش، در استان خوزستان و در جنوب غربی ایران جای دارند. از ارزشهای ویژه این دو پارک، برنامه باززایی و زادآوری گوزن زرد ایرانی است که به صورت جدی دنبال می‌شود.

پارک ملی دز در 20 کیلومتری شرق جاده اهواز به شوش جای دارد. بخش محافظت شده دز 17 هزار 895 هکتار و پارک ملی نیز 5 هزار 301 هکتار مساحت دارد.

پارک ملی دز که در راستای 150 کیلومتر از رودخانه دز گسترش یافته است یکی از آخرین بازمانده‌های جنگلهای گرمسیری ایران شناخته میشود.

پارک ملی دز با داشتن تالابهای بزرگ و کوچک مانند میانرود، خوزینه باقر کوچک و بزرگ و یعقوب پناهگاه پرندگان مهاجری مانند لک‌لک، بوتیمار، غاز و چَنگَر است که سالانه به ویژه در آغاز فصل سرما در آذر ماه به سوی آن پر میکشند.

هرچه تزار بارشهای پاییزی بیشتر و آبگیری تالابهای این پارک بهتر باشد، پرندگان مهاجر فراوانتری در زمستان به این پناهگاه می‌آیند. همین پشتوانه پذیرش پرندگان، این سرزمین را به یکی از مناطق ویژه پرندهنگری در ایران تبدیل کرده است.

از میان گونههای جانوری پارک ملی دز میتوان گوزن زرد ایرانی، گرگ، روباه، رودک عسلخوار، گربه جنگلی و خارپشت، و از میان درختچهها و بوتهها نیز میتوان پَده، تمشک و استَبرَق را نام برد.

همچنین در این پارک ملی برای گریز گوزنهای زرد ایرانی از شورش رودخانه دز و سیلابها نیز تپههای جان پناه ساخته شده است.

پارک ملی کرخه در 5 کیلومتری غرب جاده اهواز به شوش، در راستای جنوبی رودخانه کرخه، در هر دو سوی این رودخانه گسترده است.

این پارک روی هم رفته سه بخش دارد، پارک ملی کرخه جنوبی و پارک ملی کرخه شمالی به گستره 7 هزار و 476 هکتار و سرزمین حفاظت شده کرخه به گستره 8 هزار و 352 هکتار. بخش حفاظت شده کرخه از سال 1354 خورشیدی رسمیت یافت و قسمت‌های مهم آن در سال ۱۳۸۹ «پارک ملی کرخه» نام گرفتند.

در پارک ملی کرخه جنگل قلعه نصیر، سرچشمه رودخانه شاوور و تپه ماهورها در شمال و دشت در جنوب جای دارند.

پوشش جانوری کرخه گونههایی مانند گرگ، شغال، روباه، گورکن، گربه جنگلی، سیاه گوش، کفتار، گراز، پرندگانی مانند عقاب، سنقر، دراج، بلبل خرما، حواصیل، اردک و گونههای گیاهی مانند سریم، جاز، بید، لگجی، استبرق و شبدر دارد.